Wyjazd do sanatorium ze skierowaniem z ZUS

Data publikacji: 10-07-2012

Istnieje kilka możliwości wyjazdu do sanatorium: komercyjny wyjazd pełnopłatny oraz pobyt dofinansowany ze środków narodowych ubezpieczycieli NFZ, ZUS i KRUS. W owych instytucjach należy się starać o skierowanie na wyjazd.

Można również wyjechać do sanatorium ze skierowaniem ZUS. Ten typ skierowania jest przyznawany dla osób, które z powodu choroby są zagrożone długotrwałą niezdolnością do pracy, ale jednocześnie jest szansa na odzyskanie zdolności do pracy po odbyciu leczenia rehabilitacyjnego. Ubezpieczeni kwalifikujący się do rehabilitacji to osoby z zagrożone całkowitą lub częściową niezdolnością do pracy oraz osoby, które są uprawnione do pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacji po ustaniu ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego, a także osoby pobierające rentę okresową z tytułu niezdolności do pracy. Najczęściej są to osoby z zaburzeniami i schorzeniami narządu ruchu oraz układu krążenia. Ponadto, proponuje się wyjazdy rehabilitacyjne pacjentom cierpiącym na schorzenia psychosomatyczne oraz układu oddechowego.

Lekarz prowadzący leczenie może wystąpić do ZUS ze wskazaniem do przeprowadzenia leczenia rehabilitacyjnego w ramach prewencji rentowej. Dodatkowo trzeba wypełnić wniosek o przyznanie rehabilitacji, który jest podstawą do wydania odpowiedniego orzeczenia przez lekarza ZUS. Przykładowy wzór wniosku znajduje się w witrynie internetowej ZUS: www.zus.pl/prewencja. Prawidłowo uzupełniony wniosek powinien zawierać: imię i nazwisko pacjenta, numer PESEL, adres zamieszkania z numerem telefonu, rozpoznanie medyczne oraz opinię lekarską o istnieniu możliwości odzyskania zdolności do pracy po odbyciu leczenia rehabilitacyjnego. Na leczenie może wysłać pacjenta również komórka prewencji rentowej ZUS. Zdarza się to wtedy gdy liczba dni zwolnienia chorobowego bliska jest 182 dni, a ZUS nie chce wypłacać zasiłku rehabilitacyjnego. Skierowanie jest wydawane przez orzecznika ZUS.

Choroby te klasyfikujące petenta do leczenia uzdrowiskowego:

• Ostry stan lub zakaźne choroby zakaźnej: czynnej gruźlicy, chorób wenerycznych, chorób pasożytniczych,
• Ropne zapalenie migdałów, zatok obocznych nosa, około zębowe, grzybice skóry,
• Żółtaczka,
• Choroby wymagające ingerencji chirurga: kamica pęcherza żółciowego, kamica nerek, zwężenie odźwiernika, krwawienie z przewodu pokarmowego, przepuklina,
• Pełnoobjawowa niewydolność krążenia i oddychania, niewydolność narządowa wątroby, nerek, skazy krwotoczne ciężkiego stopnia,
• Wszelkiego rodzaju choroby psychiczne i zaburzenia osobowości, a także zespół psychoorganiczny, otępienie starcze, zniedołężnienie,
• Nałogi: alkoholizm i narkomania,
• Padaczka z częstymi napadami,
• Czynna choroba nowotworowa,
• Ostre, zapalne choroby kardiologiczne, groźne zaburzenia rytmu, w tym napadowe migotanie przedsionków ze zmianami rytmu serca w ciągu ostatnich 6 miesięcy, nadciśnienie tętnicze 3 stopnia z ponad  dwoma czynnikami ryzyka.

Do leczenia uzdrowiskowego nie kwalifikują się kobiety w ciąży oraz matki karmiące piersią.